یه روز سرد خزون تنگ غروب                                                 خسته از ادمای شهر شلوغ

خسته از نگاه پر درد زمون                                                       از حضور بی نشون حسمون

تو کوچه باغ شب دلواپسی                                                        بی ستاره موندم تو این بی کسی

                                              دوباره پیش روم هستی

                                              اگرچه این یه تصویره

                        اگرچه بی صدا رفتی

                                                                               صدات برام نمیمیره...

پی نوشت: به یاد کسی که خیلی زود از پیشمون رفت...خیلی بهت احتیاج داریم ولی نیستی اما به زودی ما میایم پیشت.